Λίγους μήνες πριν, πραγματοποιήθηκε μία εκδήλωση από το Πανεπιστήμιο Αθηνών για τη μουσική υποκουλτούρα και τα φανζίν. Σε αυτήν, ο Γιάννης Κολοβός αναφέρθηκε στο ρόλο των φανζίν στη δημιουργία της πανκ κουλτούρας στην Ελλάδα και στους τρόπους επικοινωνίας που καλλιεργήθηκαν ανάμεσα στους φανζινάδες. Μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η αναφορά του στο ”σαπούνισμα” των γραμματοσήμων. Οι νεαροί πανκ εκδότες είχαν ανακαλύψει μια βαγαποντιά: σαπούνιζαν τα γραμματόσημα ώστε να γλιστρούν και να ξεκολλούν εύκολα ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν και οι επόμενοι! Έτσι, είχε δημιουργηθεί ένα δίκτυο που επέτρεπε στους πάνκηδες να ενημερώνονται ( με μια μικρή καθυστέρηση φυσικά!) με μικρό κόστος για το τι συμβαίνει σε όλα τα μήκη και τα πλατη της γης..
Το διαδικτυακό περιοδικό dazed παρήγαγε 5 μικρού μήκους ντοκιμαντέρ που αναφέρονται σε μουσικά κινήματα της Αγγλίας. Ένα από αυτά, το Soap the stamps!, περιγράφει τη hardcore σκηνή των αρχών της δεκαετίας του ’80 ( Chaos U.K., Discharge, Extreme Noise Terror,κλπ.) αφιερώνοντας και κάποιο χρόνο στο πώς βοήθησαν τα φανζίν στην διάδοση της μουσικής. Και όπως λέει και ένας πάνκης στο ντοκιμαντεράκι, πρώτα σαπούνιζαν τα γραμματόσημα και μετά τη μοϊκάνα!
Καλή θέαση…
Αυτό που γινόταν με τα γραμματόσημα ήταν το εξής: αφού ο αποστολέας ετοίμαζε το φάκελο, περνούσε τα γραμματόσημα με μια στρώση σαπούνι έτσι ώστε το μελάνι της σφραγίδας του ταχυδρομείου να μην πέσει πάνω στο χαρτί. Έτσι, ξεπλένοντας τα γραμματόσημα έφευγε η στρώση από το σαπούνι (η οποία κρατούσε το μελάνι) και μπορούσες να τα επαναχρησιμοποιήσεις. Άλλη μια εκδοχή είναι το πέρασμα με κόλλα στικ.