Κορυφή το άρθρο για την Ελληνικότητα (ναι, με κεφαλαίο μάλιστα “Ε”) της Μακεδονίας, όπως και η κλασσική ερώτηση στα διάφορα μεταλλικά μαλακογκρούπ: “Τι γνώμη έχετε για το funk metal;”
Στο 1ο τεύχος: dimension z, blind justice, nemesis, nightfall, infection, septic flesh, νεκρική σιγή, mortify, αδέσμευτοι, απολίτιστοι, legion of doom, fourth dimension, gladiators, flames, deceptor, fallen angel, μολυσμένα ένστικτα, stainless steel, speedfire…
Cult ίσως να ήταν αν σταματούσε κάποιος την ανάγνωση έχοντας πάρει μάτι μόνο τα “παρατσούκλια” των δημιουργων: Lone Revenger, Praiser of Death, Megathrasher, κ.α. Το cult όμως ποτέ δεν ήταν τόσο θλιβερό όσο η ύλη του War Monger …πώς μου ξέφυγε και δεν ανέφερα νωρίτερα το αρθρο για το techno με τίτλο, “Δεν Έχει Ιερό και Όσιο”.
Να το πω “απαράδεκτο”… Να το πω “γελοίο”… Να το πω “ενοχλητικά ηλίθιο” – σίγουρα είναι “ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου”.
Ο Σάββας Πεσματζόγλου κυκλοφόρησε τουλάχιστον 3 τεύχη – κρίμα το χαρτί.
Πολύ cult ακούγετε! :P Για πες, τι μπάντες περιείχε; Ελληνικές/ξένες;