Φρέσκο, πάνκικο φανζίν, ωδή σε χαμένους ανθρώπους. Στιχάκια και σκίτσα με μια δόση στυλιζαρισμένου πόνου, ίσως γιατί οι άντρες πρέπει να κρύβουν την θλίψη τους (τι στερεοτυπικές μαλακίες).
Σχεδιασμένο όλο στο χέρι με μαρκαδοράκι μοιράζεται σε συναυλίες και ύποπτες συναθροίσεις σε άσπρο και ροζ χαρτί. Οι σελίδες του δεν έχουν ούτε μια υπογραφή, οπότε θα σεβαστούμε την ανωνυμία του δημιουργού μέχρι την επόμενη έντυπη εκτόνωσή του.
Τεύχη
- Trashed Out / Ιούνιος 2017 / Α5 / Ασπρόμαυρο / 20 σελίδες / φωτοτυπία / τιράζ (;)
- Trashed Out Second Issue / Οκτώβριος 2018 / Α5 / Ασπρόμαυρο / ?? σελίδες / φωτοτυπία / τιράζ (;)
