Με το πέμπτο του τεύχος, το SubTales ολοκλήρωσε μια διαδρομή που άρχισε πριν από περίπου ένα χρόνο. Το τελευταίο αυτό τεύχος, πιστό στα χνάρια όσων προηγήθηκαν, είναι μια μικρή και πολύπλευρη συλλογή διηγημάτων. Προσωπικά ξεχώρισα την ανάλαφρη και ευρυματική διήγηση της Γεωργίας Φιλιππίδου στο “Η Φρύα φτιάχνει τους ανθρώπους”.
Το τεύχος μπορείτε να το διαβάσετε σε ηλεκτρονική μορφή ακριβώς από κάτω. Στο Post Scriptum υπάρχει και μια μικρή συνέντευξη με τον Ab Uno, οποίος και επιμελούνταν το SubTales.
Post Scriptum
– Τι σημαίνει για σένα Subtales;
Το SubTales, όπως γράφω και στον επίλογο του τελευταίου τεύχους, λειτουργεί σαν πηγή έμπνευσης και σύμβολο καλής θέλησης, αυτός ήταν ο σκοπός του και τον πέτυχε. Το SubTales δεν έδωσε ποτέ βάση μόνο στα κείμενα καθ’ εαυτά, αλλά στην ουσία της αλληλέγγυας διαδικασίας, στην δημιουργικότητα, στην ομάδα. Άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι μοιράστηκαν τις σελίδες του. Υιοθετώντας λοιπόν μια φράση του Ναπολέοντα, το SubTales δεν είναι απόγονος, αλλά πρόγονος.
– Τι συνέβαλε στο να ολοκληρωθεί ο κύκλος του SubTales στο 5ο τεύχος;
Ο Νίτσε είχε γράψει, ότι η μεγαλύτερη τέχνη είναι η τέχνη του να φεύγεις.
Πιστό λοιπόν το SubTales σε αυτήν τη ρήση του Γερμανού φιλοσόφου, φεύγει στην ώρα του, γι’ αυτό και θα μείνει ωραίο. Ο σκοπός του επιτελέσθηκε, το έργο του τελείωσε, ο σπόρος φυτεύτηκε.
– Η δημοσίευση διηγημάτων σε forum ή blog είναι κάτι που προτιμούν κατά κόρον οι ερασιτέχνες συγγραφείς της ΕΦ (σε σχέση με την έντυπη έκδοση). Βέβαια, τα fanzines περιορίζουν, τρόπον τινά, το αναγνωστικό κοινό. Γιατί λοιπόν fanzine;
Διαπίστωσα πολύ γρήγορα, ότι τα διάφορα forums είναι μικρογραφίες της διεφθαρμένης κοινωνίας. Άσκοποι γραφειοκρατικοί κανόνες, κλίκες, πειθήνιοι εξουσιολάγνοι και φυσικά ο άμοιρος όχλος. Έτσι το ‘Φανταστικό‘ καταλήγει, μόνο φανταστικό να μην είναι… Το SubTales προτίμησε την δύσκολη οδό. Την οδό της αρετής. Δηλαδή την έντυπη κυκλοφορία, η οποία για ένα τέτοιου βεληνεκούς εγχείρημα είναι από την φύση της περιορισμένη και ακερδοσκοπική. Ως γνωστόν, ουκ εν τω πολλώ το ευ.
– Ποια πιστεύεις πως είναι η θέση των φανζίν στο χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού;
Δεν έχω γνώσεις πάνω στο θέμα όσον αφορά την ιστορία των fanzines στον χώρο. Τα μόνα αντίστοιχα έντυπα που γνωρίζω είναι το ΕΦ-ΖΙΝ του Δημήτρη Σπυρίδωνος, και το Fantasyn, του Άγγελου Παπουτσή και του Δημήτρη Λαγού.
– Υπάρχει κάτι που εκπλήρωσες (ή κέρδισες) με την έκδοση του Subtales;
Αν εννοείς χρήματα ή αν άνοιξαν κάποιες πόρτες, η απάντηση είναι όχι. Το αντίθετο μάλιστα θα έλεγα. Κέρδισα φίλους και εχθρούς. Εκπλήρωσα ένα μεράκι μου. Ήρθα σε επαφή με δυο μεγάλους συγγραφείς του χώρου, τον μύστη του φανταστικού, Θωμά Μαστακούρη και τον φιλόσοφο επιστημονικής φαντασίας, Διαμαντή Φλωράκη. Γνώρισα και συνεργάστηκα με νέους δημιουργούς, κάποιοι από τους οποίους ίσως είναι το μέλλον της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού και όχι μόνο. Επίσης με ταλαντούχους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες του σκίτσου και της εικόνας.
Αυτό ήταν το μεγαλύτερο κέρδος. Οι άνθρωποι, οι σχέσεις.
Τα πάντα ρει όμως και τα στάσιμα νερά επωάζουν αρρώστιες. Έτσι ο πόλεμος συνεχίζεται από άλλο μετερίζι και το έργο του Ποιητή δεν τελειώνει ούτε με τον θάνατο.
