Αρκετοί ίσως γνωρίζετε το Η Ζωή Μετά του Αρκά. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο κινείται και η Ζωή, η οποία επικεντρώνει στην κουβέντα μιας αυτόχειρος με το θεό. Στην έκδοση υπάρχουν κάτι παραπάνω από 100 στριπάκια, κάτι το οποίο δείχνει πως όταν κάποιοι στύβουν το κεφάλι τους σε κάποιους άλλους τους τρέχουν απ’ τα μπατζάκια. Τα στριπ είναι φτιαγμένα πατ κιουτ (θα στοιχημάτιζα πως η γραμμή είναι από στυλό) και διακρίνεται έντονα η έμπνευση της στιγμής. Η ροή είναι αρκετά στρωτή και λιγάκι μονότονη, άλλα μάλλον το τελευταίο είναι λόγο υπερβολικής δόσης!