Το Κτήνος!

Από τον Ηρακλή Ρενιέρη (βλ. και Συμφωνική Βαζελίνη). Κυκλοφόρησε τουλάχιστον 12 τεύχη.

Αυτοπαρουσίαση του φανζίν

Το ΚΤΗΝΟΣ! ξεκίνησε τον Μάιο του 1985 μ’ενα πειραματικό τεύχος σε 100 κομμάτια, σαν προσπάθεια για ένα είδος έντυπου που θα ήταν πιο προσωπικό, φανατικά ερασιτεχνικό και με μόνο σκοπό την αυτοεκφραση και την φιλοξενία απόψεων που εκφράζονταν από όσους δεν ήταν ικανοποιημένοι με την κυρίαρχη άποψη που μας θέλει καταναλωτές μπριζόλας και κουλτούρας. Πριν απ’αυτο είχε προηγηθεί η Συμφωνική Βαζελίνη σε τριάντα αντίτυπα που φτιάχτηκε αποκλειστικά από 4 άτομα μέσα σε μια βδομάδα,και η οποία ίσως ξαναβγεί, σε 100 κομμάτια για λογούς αναμνηστικούς και μόνο.

Από το 2ο ως το 7ο τεύχος υπήρξαν διάφοροι πειραματισμοί ως προς την ύλη, τον χαρακτήρα και τις κατευθύνσεις του περιοδικού που κατέληξε σήμερα σ’αυτα τα σημεία:

1.Ο πολιτικαντικος χαρακτήρας υποχώρησε ενώ δίνεται περισσότερη σημασία σε θέματα-ταμπού, σε συγγραφείς αγνοημένους (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο J.G.BALLARD) και’γενικα δραστηριότητες που έχουν να κάνουνε με τις ατομικές μας παρεμβάσεις σε πολιτιστικά θέματα.

2.Είναι ολοφάνερο ότι για μένα είναι αδιανόητο τα φανζιν να εκτελούν την δουλεία ενός περιθωριακού Π0Π&Ρ0Κ, δηλαδή να γράφουν για τους ίδιους δίσκους, τις ίδιες συναυλίες, όπως τόσα άλλα μουσικά περιοδικά. Σαν προσωπικό δημιούργημα, το φανζιν οφείλει να εξυψώσει τα φετίχ του, τόσο ώστε να βρει τους ανθρώπους που εκφράζει και οι οποίοι θα μπορούν να γράψουν ακόμα και μέσα στο ίδιο το φανζιν. Πολλά θέματα, ψαγμένα σε όλες τους τις πλευρές, στο μεγαλύτερο δυνατόν βάθος, από ανθρώπους που καίγονται γι’ αυτά.

3.Το Κτήνος! δουλεύει κατά κύριο λόγο με μεταφράσεις από όσα ξένα περιοδικά του φαίνονται ενδιαφέροντα(ο κατάλογος είναι ατέλειωτος), με συνεργασίες αναγνωστών του (που στη συντριπτική τους πλειοψηφία, πιάνουν με τις ευαίσθητες κεραίες τους το τι γίνεται), και με δικτυώσεις στο εξωτερικό-οι οποίες και είναι υπεύθυνες για τις άδειες του τσέπες.

4.Χωρίς να υποφέρω από μανία καταδίωξης,πιστεύω ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός δημιουργικών ανθρώπων οι οποίοι δεν είχαν την ευκαιρία να τους αγκαλιάσει η κριτική (κατεστημένη και αντεργκράουντ) και οι προσπάθειες μου από δω και στο έξης θα αφορούν αποκλειστικά αυτούς, σε μια σειρά φανζιν περιορισμένης κυκλοφορίας που θα ξεκινήσουν από τον Σεπτέμβρη και τα οποία θα ασχολούνται με τον Μπαλλαρντ,την INDUSTRIAL μουσική και περφορμανς, τους παράξενους ακτιβιστές της Αμερικής και τέλος διάφορους σκηνοθέτες ταινιών που χαρακτηρίζονται Β’ Κατηγοριας απο τους κριτικούς. Καταλαβαίνετε βεβαία,ότι αν το ‘εργαζόμενο κορίτσι’ και η ‘Σεξωγηινη’ είναι ταινίες Α’ κατηγοριας, προτιμώ σε όλη μου τη ζωή να τρέφομαι με Β’ MOVIES…
Ένα κρυφό σχέδιο είναι(δεν είναι πια-εκδ.), τώρα που ο πατήρ θα πάρει βίντεο, να ανοίξω παρτίδες με ιδιωτικές προβολές των 10 ατόμων τη φορά, όπου θα παρουσιάζονται κασέτες που θα έρχονται από Αμερική με πράγματα που σίγουρα δεν θα βρίσκονται στα βίντεο κλαμπ, και ο νοων νοειτω….

5.Τα προβλήματα βέβαια δεν είναι λίγα: περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες,ανεργία, έλλειψη πολλών ατόμων που να είναι αποφασισμένοι να δουλέψουν για το κέφι τους, έλλειψη πόρων για μηχανήματα που θα μπορούσαμε να πειραματιστούμε,και μικροπροβλήματα στη διανομή, δεν είναι και το καλλίτερο που θα μπορούσα να σκεφτώ για τον μικρόκοσμο μας. Όμως! όμως, όμως, όμως, είναι εξίσου σίγουρο ότι δεν θα κάνω πίσω τώρα,όχι από υποχρέωση, αλλά από πείσμα προσωπικό, σαν ελάχιστη αντίσταση στην καθημερινή ηλιθιότητα και αποβλάκωση, όπως αυτή προωθείται από τη ‘νέου’ τύπου δημοσιογραφία (τι κάνει ΚΛΙΚ-ΚΛΙΚ στα κεραμίδια;)

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: ”Σε ένα κρύο κόσμο χρειάζεσαι τους φίλους σου για να σε βαστούν ζεστό”: από τις σημειώσεις στο οπισθόφυλλο του CEREMONIAL των SAVAGE REPUBLIC.

Ηρακλής για το ΚΤΗΝΟΣ
[Πηγή: Το Παπάρι #06, Ιούνιος 1989]

Τεύχη

• Τεύχος #01 -Μάιος 1985, 100 αντίτυπα, 16 σελίδες. Θέματα: Amon Düül, R.R. Hearse, Einstürzende Neubauten, R.A.F.
• Τεύχος #02 -150 αντίτυπα. Με αφιέρωμα στους SPK και πόστερ για το “Repulsion” των Rehearsed Dreams.
• Τεύχος #04 -Με αφιέρωμα στην Come Org και άρθρα για τους Christian Death, τον Franz Kafka, τον R.R. Hearse.
• Τεύχος #05 – 1985, 16 σελίδες με κολλάζ, λογοτεχνία, ένα άρθρο για τους Depression.
• Τεύχος #06 -Με άρθρο του David Tibet (Current 93) και άρθρα για τους Τuxedomoon, Virgin Prunes, R.R. Hearse.
• Τεύχος #07 -200 αντίτυπα. Με άρθρο του Andy Palmer (Crass), κείμενα του Michael Gira (Swans), ποιήματα και αφιέρωμα στο ALF.
• Τεύχος #08 -Συνεντεύξεις με J.G. Ballard, Cindytalk, Savage Republic, Yell-O-Yell.
• Τεύχος #09 -1986. Με αφιερώματα στον R.R. Hearse και τους Rehearsed Dreams, άρθρο για την ηλεκτρική καρέκλα + 12 κάρτες.
• Τεύχος #10 -Άνοιξη 1988
• Τεύχος #11 -350 αντίτυπα. Συνεντεύξεις με Dead Can Dance, Clan of Xymox και Philip Boa.
• Τεύχος #12/13 -Συνεντεύξεις με Sonic Youth/Ciccone Youth, J.G. Ballard, Steve Albini, Slow Motion. Άρθρα για το hip-hop και την acid house.