Οι 60 σελίδες συνεχόμενα κείμενα με απέτρεψαν κάπως να κάτσω και να διαβάσω τις Μουντζούρες. Τις έπιασα να χέρια μου για να τις διαβάσω σχεδόν 10 μέρες μετά μέσα στο πλοίο για Χίο κι αφού είχα ξεμείνει από άλλα αναγνώσματα. Οκ, είχα άδικο εν τέλει γιατί πρόκειται για ένα όμορφο έντυπο!
Μελαγχολικές οι περισσότερες ιστορίες οι οποίες, στριφογυρίζουν γύρω από τα ανθρώπινες σχέσεις, τον έρωτα, την ευτυχία, το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας κ.α.
Για τα προσωπικά zine γενικότερα έχω μια κυκλοθυμική άποψη· μια μου αρέσουν και μια καθόλου, μιας κι αν σε πιάσουν σε περίεργη φάση είναι σαν να σε «εκμεταλλεύονται» συναισθηματικά, όπως το Again των Archive ή το Πάμε Πακέτο.
Οι Μουντζούρες κοστίζουν 1 ευρώ και τις βρήκα στο Solaris.
