Τα πρόσωπα που αναφέρονται εντοσθίως (sic) του Best Lesser είναι λέει φανταστικά. Προφανώς, αυτό το λέει επειδή η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα αρκετά γνώριμο μέρος, κάτι που δεν θυμάμαι να έχω ξανασυναντήσει σε διήγημα του Κώστα. Εξάρχεια, εκεί που οι υπάλληλοι βιβλίου και χάρτου δίνουν ραντεβού φαντάσματα στο Αναπολείται, καπνίζουν άφιλτρα blue smokes και πίνουν τη μια μπύρα πίσω απ’ την άλλη.
Όλη τη νύχτα την πέρασα προσπαθώντας να πιαστώ από τη γνωριμία μου με τη Σελ. Από τις εκφράσεις που έπαιρνε το πρόσωπό της, τη φωνή της, τις κινήσεις της.Έδειχνε να της βγαίνει σε καλό το πιώμα. Όπως και σε μένα. Σε άλλες εποχές θα έλεγα ότι μπορεί και να την ερωτευόμουν. Αλλά τώρα ήταν λίγο αργά. Και ήταν αργά γιατί έτσι έλεγα. Σα να είχε θέσει κάποια ανώτερη δύναμη τα όρια που είχα ξεπεράσει.
Αλλά η νύχτα δεν έχει μόνο αυτά. Στα τελειώματα της έχει και κάτι φωτιές, που μετατρέπουν τους εκδοτικούς της περιοχής σε αποκαΐδια.
Σχετικοί σύνδεσμοι
