Το άρθρο “Fanzines και γενναιοδωρία” της fanzinίστα (sic) Ηλέκτρας, είχε δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα της Σύγχρονης Έκφρασης στα τελειώματα του 2013. Η ιστοσελίδα πλέον είναι ανενεργή, οπότε κρίθηκε σκόπιμη η αναδημοσίευση του άρθρου. Δυστυχώς η συνοδευτική εικόνα δε βρέθηκε, οπότε μπήκε μια αρκετά ταιριαστή -κατά τη γνώμη μας- της Κ.(?). Τέλος, και οι παραπομπές δικές μας.
Μου ζητήθηκε να γράψω ένα κείμενο για τα ελεύθερα έντυπα, αυτά που ονομάζουμε, “fanzines.” Είναι δύσκολο να χωρέσουν όλα αυτά που μπορεί να είναι ένα fanzine σε ένα μικρό άρθρο. Δεν μπορώ να παπαγαλίσω κάποια εγκυκλοπαίδεια, ούτε να γράψω ένα πολύ αντικειμενικό δοκίμιο για τα fanzines, καθώς μου άλλαξαν τη ζωή, και τα θεωρώ τον πιο urban και αυθόρμητο τρόπο έκφρασης. Μιλάμε για τις έντυπες «αυτό-εκδόσεις». Ήμουν δεκατεσσάρων χρονών όταν διάβασα το πρώτο μου fanzine. Βρισκόμουν στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία, στην οδό Ασκληπιού, και χάζευα ώρες τα βιβλία στον πρώτο όροφο, που σχετίζονται με την ιστορία της τέχνης, μέχρι την στιγμή που κάποιος αέρας με έσπρωξε προς την βιβλιοθήκη με τα κόμικς. Σε αυτό το σημείο, άρχισε η μαγεία! Εκεί που ο ταπεινός μου εγκέφαλος σάρωνε διεξοδικά τα ράφια με τα κόμικ της Marvel και της DC, διέταξε τα μάτια μου να σταματήσουν σε ένα πρωτόγνωρο για εμένα, στυλ εντύπου. Ένα δεκαεξασέλιδο, αν δεν κάνω λάθος, αγνώστου ταυτότητος «περιοδικό» με τον τίτλο «Πισχαζόν» μου κίνησε την περιέργεια.
Δεν είχα έρθει ποτέ παλαιότερα σε επαφή με κάτι τόσο εύθραυστο. Αυτό που κρατούσα στα χέρια μου, ήταν ένα χειροποίητο και ανθρώπινα καλοδουλεμένο, φωτοτυπημένο πράγμα, που θύμιζε βιβλίο, ζωγραφιά και περιοδικό χωρίς να ανήκει στην πραγματικότητα σε καμία από τις τρεις αυτές κατηγορίες. Το αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη καθώς η τιμή του αντιστοιχούσε σε αυτήν μισού καφέ, και ήταν το πρώτο fanzine που διάβασα ποτέ στη ζωή μου. Στη συνέχεια, έμαθα πως στην Ελλάδα, αλλά και σe όλοn τον κόσμο, εκδίδονται εκατομμύρια απ;o αυτά, και η θεματολογία τους είναι τρομερά διευρυμένη. Το σημαντικότερο ,όμως, προτέρημα τον fanzines, είναι ίσως η αμεσότητaκαι ο αυθορμητισμός ,τους καθώς δεν υπάρχουν μεσάζοντες που παρεμβαίνουν στην ύλη. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να εκδώσει ,δηλαδή, ένα τέτοιο έντυπο, να το διανείμει και να το προωθήσει όπως αυτός επιθυμεί, επειδή είναι ένας τρόπος να ικανοποιήσει την εσωτερική του ανάγκη, να μοιραστεί κάτι που νιώθει, ή κάτι που ζωγραφίζει με τον υπόλοιπο κόσμο.
Ούτως ή άλλως, τα fanzines δεν έχουν συγκεκριμένη θεματολογία. Μπορεί να αφορούν πραγματικά οτιδήποτε προβληματίζει τον δημιουργό τους. Αποτελούν μια πρωτότυπη μορφή έκφρασης, αποκομμένη από τα πρέπει, αλλά και από τα «Δεν μπορώ» , που φυτεύει μέσα στις ψυχές μας ο κοινωνικός περίγυρος. Με λίγες σκέψεις, ορισμένες λέξεις, αριθμούς, σχέδια, κολλάζ, φωτογραφίες, stencil, μεράκι και ένα φωτοτυπικό, μπορεί κανείς να μοιραστεί όλα αυτά που τον προβληματίζουν, χωρίς να προσαρμόσει τη δημιουργία του σε κανένα καλούπι. Σε οποιαδήποτε γωνιά της πόλης, από βιβλιοπωλεία έως παγκάκια, μπορεί να συναντήσετε τυχαία ένα fanzine. Μην παραλείψετε να το ξεφυλλίσετε, να το διαβάσετε, να συμφωνήσετε, να διαφωνήσετε, να τσαντιστείτε ή να εμπνευστείτε. Αν σας αρέσει, διαδώστε την ύπαρξή του, και αν όχι διαχειριστείτε το έντυπο όπως θέλετε.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω πως κάπως έτσι, μέσα στην τρέλα, εξέδωσα κι εγώ το δικό μου fanzine. Και μοιράζω τα αποτελέσματα της προσπάθειάς μου στην Αθήνα, χωρίς να ζητώ αντάλλαγμα Είναι βαθιά νυχτωμένοι, όσοι θεωρούν πως η δημιουργία είναι για τους «καλλιτέχνες» και γι αυτούς που «ξέρουν». Όλοι στον κόσμο έχουμε ανάγκη δημιουργικής επικοινωνίας, και τα fanzines τα ευχαριστούμε που υπάρχουν με τόσο γενναιόδωρα ανεπιτήδευτο τρόπο, και μας εξηγούν πως κάνουμε λάθος: Όλοι οι άνθρωποι είναι καλλιτέχνες.
Για να πάρετε μια ιδέα για τα fanzines που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα: fanzines.gr
Μερικά απ’ τ’ αγαπημένα μου:
www.pisxazon.blogspot.com [πίσχαζον]
www.vraxnorentious.blogspot.com [βραχνορέντιους]
http://issuu.com/georgiosargyropoulos/docs/pocketstories1 [ιστορίες της τσέπης]
http://falloiseapognosi.blogspot.gr/ [κεραμιδόγατες]
www.brainofthefever.blogspot.com [Βrain Fever/ Το δικό μου fanzine]
