Ο ΚΜ έχει τρέλα κέφια (η Θάσος πρέπει να λέει το καλοκαιράκι μάλλον) και φτιάχνει κάμποσες άρτσι μπούρτσι ιστορίες από τις οποίες παρελαύνει ένα ολόκληρο σμήνος θηλυκών υπάρξεων. Με φόντο την άγρια δύση (τεκίλα, κάκτοι, ερημιά και κοκκαλούμπες), η Χεσουλίτα και το κακό συναπάντημα εκτελούν τα ιερά και τα αν-όσια με τη δεξιοτεχνία του Παγκανίνι. Πολύ ωραία και η παχιά καρτουνίστικη σχεδιαστική γραμμή, όπως και τα μαύρα συννεφάκια των διαλόγων. Σούπερ δηλαδή!
