Όταν διάβασα το 9ο και τελευταίο τεύχος από Το Μουνί Μου Μέσα ξαναθυμήθηκα γιατί έχω τέτοιο κόλλημα με τα zines! Σε μια δεύτερη ανάγνωση βέβαια διέκρινα (για να είμαι ειλικρινής η σκέψη αυτή με τσιγκλούσε από το προηγούμενο τεύχος) πως ίσως ο κόσμος των fanzines είναι μικρός για ένα τέτοιο έντυπο.
Για όσους δε γνωρίζουν, το Μουνί έχει κάμποση χειροτεχνία και το να βγαίνει λ.χ. σε τριψήφιο αριθμό, προσωπικά το θεωρώ σχεδόν αδύνατο. Επιπρόσθετα, φαντάζομαι πως κάθε τεύχος διαβάζεται κάθε φορά από τους ίδιους και τους ίδιους…
Όσο χαίρομαι λοιπόν όταν πιάνω στα χέρια μου αξιόλογα diy έντυπα, άλλο τόσο μου τη δίνει να χρησιμοποιώ εκφράσεις όπως “ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά…”.
ΑΚ και ΚΜ, γιατί δεν ξεκινάτε κανά blog?
