Μία ίσως από τις πρώτες εκθέσεις φανζίν πραγματοποιήθηκε το 2002 στο αίθριο της Σχολής Γραφικών Τεχνών & Καλλιτεχνικών Σπουδών από το κατειλημμένο Στέκι Σπουδαστών. Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στο τέταρτο τεύχος του Creative Orgasm και είναι του Γιώργου Κασαλιά, ενώ οι φωτογραγραφίες ανήκουν στην Ειρήνη Σαββαϊδη. Περιττό να επισημάνω πως αν κάποιος/α από σας βρέθηκε τότε στην έκθεση, θα ενδιαφερόμασταν να μας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες ή/και φωτογραφίες.
Στις 5 & 6 Ιουνίου το αίθριο της Σ.Γ.Τ.Κ.Σ. του ΤΕΙ Αθήνας φιλοξένησε την περίφημη έκθεση των Fanzine εντύπων με αρκετή επιτυχία. Την έκθεση επισκεύθηκε αρκετός κόσμος και ένας από αυτούς ήμουν και εγώ. Τα εκθέματα και η συμμετοχή τόσων και ταυτόχρονα διαφορετικών εντύπων μου δημιούργησαν αρκετό ενδιαφέρον. Αντίστοιχα όμως ο χώρος και η οργάνωση δεν εντυπωσίαζαν ιδιαίτερα. Μία τεράστια ποικιλία μουσικών, πολιτικών, ποικίλης ύλης και comix fanzine μου έδωσε ιδιαίτερη ικανοποίηση αφού κατάλαβα πως επιτέλους υπάρχει και κόσμος που ενδιαφέρεται για κάτι παραπέρα από τα γνωστά τηλεοπτικά σκουπίδια της παγκόσμιας “easy money” κουλτούρας, θεωρώντας ότι τα έντυπα δεν αρχίζουν στα “bimbo-maniacs” “Nitro” και “Out” και τελειώνουν στα κουτσομπολίστικα “Ciao”, “Σοκ” και “Λοιπόν” που η θεματολογία τους περιορίζεται στο αν η “Χειλουδάκη γουστάρει Χριστόδουλο” και “τι τρώει ο Ρέμμος στη Μύκονο”. Από τα μουσικά fanzine ξεχώρισαν τα “overdub” και “Carousel” με το τελευταίο να με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα το επαναλαμβανώμενο pixelωτο σηματάκι του θεού Πάνα στο εξώφυλλο.
Δυο ακόμη περιοδικά πέρα από το “Creative Orgasm” που κόλλησα και χάζευα με ιδιαίτερη περιφάνεια για τις γραφιστικές του αναζητήσεις ήταν το “Vep 5” και το “Fix” με το μπλε μαύρο σουρεαλιστικό εξώφυλλό του, το Red dot από την κατηγορία των comix σίγουρα προκαλούσε τα βλέμματα των θεατών με τα πολύ ενδιαφέροντα και πολύχρωμα σκίτσα του. Επίσης το “Με την όπισθεν” ξεχώριζε και αυτό με τον χαρακτηριστικό “Jamie Reid” τρόπο γραφής στο εξώφυλλό του. αλλά και με την πολύ ενδιαφέρουσα θεματολογία του.
Λίγο πιο δίπλα ξεχώριζαν τα “ένσταση” και “σύμπτωμα” από εικαστικής απόψεως θεωρώντας πως ήταν τα πιο καλοσχεδιασμένα στον πολιτικό κλάδο fanzine. Σίγουρα όλα τα εκθέματα είχαν από κάτι να πουν στους θεατές, το καθένα μόνο του και όλα μαζί ταυτόχρονα χρωματίζοντας για 2 μέρες το χώρο της έκθεσης.
Αφού γέμισα μία τσάντα με διάφορα από τα έντυπα αποφάσισα πως θα ήθελα να γράψω ένα κομμάτι στο περιοδικό για αυτό το ξεχωριστό event. Είμαι σίγουρος πως όσοι επισκευθήκατε την εν λόγω έκθεση μείνατε απόλυτα ικανοποιημένοι. Όσοι δεν καταφέρατε να πάτε. σίγουρα θα υπάρξει και άλλη έκθεση την οποία σας προτείνω να μην χάσετε!
