Αυτό που μου έκανε εντύπωση στην Εκδίκηση της Παρτούζας είναι πως ένα “σοβαροφανές” σχέδιο συνδυάζεται με μια εντελώς χαβαλετζίδικη ιστορία. Ο βαθμός αντίφασης αυτών των δύο είναι τέτοιος, που νομίζω εύκολα κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί πως ο S.G. πήρε ένα manga και άλλαξε τα φώτα στα συννεφάκια με τους διαλόγους.
Εν συντομία, στο κόμικ παρουσιάζεται μια μελό ιστορία εκδίκησης μιας απατημένης λεσβίας. Το αποτέλεσμα βγάζει τρελό γέλιο και υπεύθυνες γι’ αυτό είναι οι σφήνα καμένες ατάκες. Και το καλύτερο; Με το που παίρνω το zine και δίνω τα 2-3 ευρώ που κόστιζε, το τυπάκι μου δίνει και μια πρωτότυπη σελίδα του κόμικ!
(Αυτό για τα γατάκια, που μαζί με τα ζιν τους πουλούσαν και art-prints (εκτυπώσεις ντε) με 5+ ευρώ)