Το καλό -αλλά χωρίς χαρακτήρα- σχέδιο είναι ίσως το θετικότερο στοιχείο από Το Λευκό μου Πρόσωπο. Κατά τ’ άλλα, διάβασα το κόμικ 4-5 φορές χωρίς να καταφέρω να καταλάβω τι στο καλό γίνεται.
Δημιουργήθηκε με αφορμή το φεστιβάλ CCA2012.
ΥΓ. Αυτή η Arial Bold μου έβγαλε τα μάτια. Περισσότερο κι από τα ορθογραφικά.
