Ο Chris ’66, ο Aπόστολος Κανακάρης και ο Αλέξανδρος Κλιμεντόπουλος κυκλοφόρησαν ένα και μοναδικό τεύχος αυτού του γκαράζ ζιν, σε 100(?) αντίτυπα.
Φήμες στους δρόμους λένε για ένα φανζίν που έβγαζες στην δεκαετία του 90. Θέλεις να μιλήσεις γι’ αυτό;
Wake up it’s ’66!!! φανζίν με εγχρωμο εξώφυλλο στο χέρι, δακτυλογραφημένο με γραφομηχανή, αγγλική γλώσσα, πολύ αγάπη και μεράκι από τον Απόστολο Κανακάρη, τον Χρήστο Καλαφάτη που έκανε όλα τα σκίτσα κι εμένα. Τηλεφωνικές συνεντεύξεις με αμερική από καρτοτηλέφωνο, αλληλογραφία με “αναλογικό” ταχυδρομείο (τότε δεν ξέραμε καν τι είναι το internet), ξενύχτια, χαρές, στεναχώριες, 1 και μοναδικό τεύχος, υλικό για το δεύτερο ήταν έτοιμο, αλλά μπήκε και αυτό στο χρονοντούλαπο. (τελικά εκεί θα βρεις πολλά διαμάντια μάλλον ε;)
Πόσα τεύχη τυπώθηκαν; Υπήρχε η ανταπόκριση που περίμενες;
Τεύχος 1 και μοναδικό όπως προείπα πριν διαβάσω την παρακάτω ερώτηση. Αν θυμάμαι είχαμε ξανατυπώσει άλλα τόσα (πόσα δεν θυμάμαι) τα οποία εξαντλήθηκαν σχετικά πολύ γρήγορα. Έτσι αγόρασα σπίτι, αυτοκίνητο, ζω τα 2 μου παιδιά, και αγόρασα και ένα οικοπεδάκι 45 στρεμμάτων με θέα τη θάλασσα στη Μύκονο.
Έπαιζαν ανάλογα φανζίν τότε;
Σίγουρα υπήρχε το SHAKE, HOAX που έστειλε και το 1ο μας ντέμο στην Corduroy και βγάλαμε το 1ο μας e.p., το PSYCHEDELIC GEW GAW που μας έβγαλε το 2ο e.p. Και του κάναμε και μια τζιριτζάτζουλα (συγνώμη Γιώργο, ήμουν μικρός και άμυαλος και μαλακάκος) ένα που βγάζαν κάτι κορίτσια στην Αθήνα, συγνώμη κιόλας που δεν θυμάμαι το όνομα το αλτσχάιμέρ μου μέσα. Αυτά ήταν τα φανζίν. Υπήρχαν και κάποια άλλα που ήταν περιοδικά και δεν το ξέρανε. Αν ξεχνάω και κάτι άλλο ζητάω συγνώμη προκαταβολικά γιατί τώρα που γράφω είναι πολύ αργά το βράδυ…
Αλέξανδρος Κλιμεντόπουλος (The Frantic Five), συνέντευξη στη Mountza #5
