Σήμερα το πρωί χαζεύοντας στο internet διάβασα πως ο Λάζαρος Ζήκος δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας. Είναι η δεύτερη φορά φέτος που μαθαίνω με τέτοιο τρόπο πως ένας σημαντικός άνθρωπος της μικρής μας φανζίν σκηνής φεύγει…
Ο Λάζαρος ήταν ένας άνθρωπος με τον οποίο ήρθα σε επαφή μέσω του fanzines.gr. Θυμάμαι πως έψαχνα καιρό να βρω ένα τρόπο να επικοινωνήσω μαζί του, κι εκεί που είχα σηκώσει τα χέρια άπραγος είδα ένα μήνυμα του στα εισερχόμενα. Ήταν περίοδος που πλησίαζε το Comicdom Con και μου φαινόταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τα πούμε κι από κοντά. Έτσι κι έγινε. Η επόμενη σκηνή που φέρνω στην μνήμη μου είναι τον jnegri, τον nk κι εμένα να χαζεύουμε με τις διηγήσεις του Λάζαρου για τους πρώτους ερασιτέχνες εκδότες του ’70, για τα κολλάζ και το cut ‘n’ paste, για το artwork των δίσκων των Dead Kennedys. Με αφορμή το σύντομο εκείνο «σεμινάριο» που μας έκανε, του πρότεινα να κάνει μια μικρή ομιλία για την πρώιμη ελληνική φανζίν σκηνή στο zinefest που ετοιμάζαμε τον περασμένο Μάη. Είχε δεχτεί με ενθουσιασμό να συμμετέχει μα το zinefest ναυάγησε. Αν με εκείνο το ναυάγιο είχα στεναχωρηθεί μια φορά, σήμερα στεναχωριέμαι πολύ περισσότερο μιας κι ο Λάζαρος εκτός από το ότι ήταν από τους πρωτοπόρους όλων αυτών για τα οποία γράφουμε εδώ, συνέχιζε μέχρι τέλους να εκδίδει το φανζίν του, το F-zine.
Αντίο Λάζαρε…
