Χωρίς να θέλω να της στερήσω τα πιθανά πρωτεία, θα υποθέσω πως έχει ξανασυμβεί – τα συγκροτήματα το κάνουν, γιατί όχι και τα ζιν. Είκοσι-έξι χρόνια μετά το 4ο τεύχος, μόλις κυκλοφόρησε το 5ο. Κανείς εξάλλου δεν υποχρεώνει ένα ζιν σε μια συγκεκριμένη περιοδικότητα.
Η πρόσφατη Εντροπία έχει σίγουρα το κέφι (αλλιώς ‘την όρεξη’) που έχουν τα ζιν. Έχει και αρκετά ενδιαφέροντα θέματα (επιτέλους, κάποιος έγραψε σε ζιν για την συνεργατική οικονομία! Κατά τον πρόλογο θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο μεγάλο και με αναφορές που να μην εστιάζουν μόνο στα φαγοποτεία), τα οποία μπορεί να μην είναι και όσο φρέσκα όσο μπορεί να περιμένει κάποιος τη σημερινή εποχή, αλλά κι αυτό ποσώς θα ‘πρεπε να ενδιαφέρει τους φανζινοποιούς. Είναι και νοσταλγική, δύσκολο να της πεις να μην είναι. Εξάλλου η νοσταλγία κάποιες φορές είναι όμορφη.
Το παρελθόν και οι καταβολές μας έχουν σημασία -για κάποιους περισσότερη, για κάποιους λιγότερη. Για κάποιους από τους δεύτερους, το παρόν και το τι κάνουν τώρα είναι πάντοτε σημαντικότερο απ’ το τι εκαναν κάποτε. Και πέραν απ΄ τις άσπρες τρίχες, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν είσαι ‘παλιός’, ‘πιο παλιός’, ή αν μόλις έφτασες. Αυτό που λείπει από την 5η Εντροπία είναι η αφέλεια, η ανεμελιά, η χαλαρότητα –χαρακτηριστικά που δεν θέλω σώνει και καλά να τα συνδιάσω με την νεανικότητα (αν και συχνότερα μ’ αυτή συνδυάζονται, μίας και συνήθως χάνονται με το πέρασμα των χρόνων)- το ‘εγώ έτσι το κάνω, κι αν σ’ αρέσει’. Ελπίζω η επόμενη να έρθει πιο σύντομα και μετά την συγκεκριμένη προθέρμανση να ‘χει μια λιγότερο μηχανιστική προσέγγιση.
Χαρακτηριστικά έκδοσης
Εντροπία #5 / Μάιος 2014 / ? σελίδες / Α4 περίπου /ψηφιακή εκτύπωση / 120 αντίτυπα.
Διανομή
Από τους εκδότες. Εδώ το δελτίο τύπου για την κυκλοφορία του τεύχους.
