Με το 28ο τεύχος τους, οι Chimeres συμπληρώνουν “10 χρόνια στο κουρμπέτι”. Δραττόμενοι την ευκαιρία, κάποιοι συντάκτες του zine αφηγούνται τις δικές τους Χίμαιρες. Σε ένα από αυτά τα κείμενα η Μικέλα γράφει…
Οι άνθρωποι που κατάφεραν να κάνουν πράξη τη χωρίς λογοκρισία έκδοση, είναι πραγματικοί. Και ναι, ζούμε ανάμεσά σας. Δουλεύουμε με τους ίδιους ανυπόφορους μισθούς, αγχωνόμαστε γιατί δεν βρίσκουμε πάντα αυτά που μας αξίζουν, προβληματιζόμαστε για το πώς θα ξημερώσουν τα χρόνια που έρχονται και συναντιόμαστε σε «γιάφκες» για να βρούμε τρόπους να διοχετεύσουμε τη δημιουργικότητά μας, αυτή που μας αφαιρούν από την καθημερινότητα οι διαστρεβλωτές της ανθρώπινης φύσης. Συγχωρήστε μου εσείς την καυστικότητα, γιατί στις Χίμαιρες δε χρειάστηκε ποτέ κανείς να απολογηθεί για την ελεύθερη έκφραση.
Ελάχιστοι είναι οι φανζινάδες που κατάφεραν να μείνουν στα χαρακώματα για τόσο καιρό, μιας και το πέρασμα από την ανεμελιά στην εποχή που η ζωή γεμίζει με υποχρεώσεις, οικογένειες και παιδιά μεταθέτει τον ελεύθερο χρόνο σε άλλες ασχολίες. Σε πείσμα όλων αυτών όμως, υπάρχουν αυτά τα μεγάλα παιδιά που ακόμη κυνηγούν Χίμαιρες. Στην υγειά των ονειροπόλων λοιπόν!
Χαρακτηριστικά έκδοσης
Chimeres #28 / 26 Ιανουαρίου 2014 (*) / 52 σελίδες / Α5 / Offset / ? αντίτυπα.
Διανομή
Σε πολλά μέρη ανά την επικράτεια και σε ψηφιακή μορφή παρακάτω.
